Gwiazdy od dawna przyciągają uwagę naukowców i astronomów, a ich powstawanie i ewolucja są kluczowymi obszarami badań. Jednym z aspektów, który wciąż pozostaje nieuchwytny, jest rozpraszanie gwiazd z miejsc ich narodzin. Zaproponowano dwa mechanizmy wyjaśniające to zjawisko, ale dane obserwacyjne są ograniczone. Jednak niedawno zespół badaczy z Narodowego Obserwatorium Astronomicznego (NAOC) Chińskiej Akademii Nauk (CAS), Obserwatorium w Szanghaju (SHAO) CAS i Uniwersytetu w Kantonie przedstawił nowe dowody na początkowy stan uciekających gwiazd.

Korzystając z molekularnych linii widmowych o wysokiej rozdzielczości, badacze dokonali ekscytującego odkrycia – pierwszej obserwacji protogwiazdy opuszczającej swoje miejsce narodzin. W badaniu opublikowanym w The Astrophysical Journal wykorzystano teleskop Atacama Large Millimeter/submillimeter Antenna Array (ALMA) do obserwacji dużej próbki młodych obszarów gwiazdotwórczych.

W obszarze gwiazdotwórczym G352.63-1.07 zespół odkrył rdzeń protogwiazdowy z zauważalną zmianą prędkości. Wiele linii molekularnych wskazywało, że protogwiazda miała inną prędkość niż obłok macierzysty. Dało to wyjątkową okazję do pomiaru ruchu gwiazd, ponieważ linie molekularne ściśle przylegały do ​​​​gęstego jądra.

Analiza prędkości widmowych wykazała, że ​​protogwiazda charakteryzuje się znaczącym przesunięciem ku błękitu wynoszącym -2,3 km/s w stosunku do macierzystego obłoku molekularnego. Położenie jądra w centralnej wnęce obłoku sugerowało, że znajdowało się ono niegdyś w jego wnętrzu. Dalsze obliczenia wykazały, że wyrzut nastąpił niecałe 4000 lat temu, a energia kinetyczna osiągnęła 1045 erg. To sprawia, że ​​jest to jedno z najmłodszych i najbardziej energetycznych wydarzeń w obszarach gwiazdotwórczych Drogi Mlecznej.

Co ciekawe, chociaż prędkość ucieczki gwiazdy centralnej jest niższa niż w przypadku gwiazd wyrzucanych z dużą prędkością w gromadach gwiazd, jest ona porównywalna ze średnią prędkością rozpraszania młodych gwiazd. Sugeruje to, że zapadanie się chmur odgrywa ważną rolę w ruchu uciekających gwiazd.

Profesor Li Di, główny naukowiec NAOC Interstellar Medium Group i współautor artykułu, tak skomentował znaczenie tego odkrycia: "Gwiazdy to gigantyczne reaktory termojądrowe w naszym Wszechświecie. Odkryta tym razem uciekająca gwiazda wciąż znajduje się w swoim niemowlęctwo... Wzbogaca to obraz pochodzenia gwiazd i rodzi szereg problemów.”

Ta przełomowa obserwacja otwiera nowe możliwości zrozumienia powstawania i rozpraszania gwiazd. Dzięki dalszym badaniom naukowcy mają nadzieję lepiej zrozumieć mechanizmy powodujące ucieczki gwiazd i ich wpływ na ewolucję galaktyk.