Rosyjscy astronomowie zaproponowali rewolucyjny projekt budowy teleskopu na powierzchni Księżyca, który miałby operować w zakresie subterahercowym fal elektromagnetycznych. Celem tego przedsięwzięcia jest umożliwienie naukowcom uzyskania szczegółowych obrazów otoczenia czarnych dziur oraz badanie ruchu materii w pobliżu horyzontu zdarzeń – obszaru, w którym grawitacja staje się na tyle silna, że nic, nawet światło, nie może się z niej wydostać.

Zaproponowany projekt zakłada stworzenie sześciu anten o średnicy 8 metrów, które miałyby zostać umieszczone na stałe zacienionych obszarach Księżyca lub w jego rejonach okołobiegunowych. To umiejscowienie ma kluczowe znaczenie, ponieważ teleskop mógłby tam działać bez zakłóceń ze strony atmosfery ziemskiej oraz zanieczyszczeń świetlnych i elektromagnetycznych generowanych przez działalność człowieka.

Subterahercowa część spektrum elektromagnetycznego, często określana jako „luka terahercowa”, to zakres fal elektromagnetycznych pomiędzy mikrofalami a światłem podczerwonym. Charakteryzują się one wysoką zdolnością przenikania przez różne materiały, co jest wykorzystywane między innymi w technikach diagnostycznych i badaniach naukowych. Jednakże, te fale są silnie tłumione przez atmosferę ziemską, co sprawia, że najlepsze warunki do ich obserwacji oferuje przestrzeń kosmiczna lub właśnie powierzchnia Księżyca.

Kolejną zaletą proponowanego rozmieszczenia teleskopów jest możliwość połączenia ich w gigantyczną, wirtualną antenę, której możliwości obserwacyjne przekroczyłyby obecne możliwości naziemnych i orbitalnych teleskopów. Ta sieć miałaby nie tylko znacząco zwiększyć rozdzielczość obrazowania czarnych dziur, ale także pozwoliłaby na badanie wczesnego Wszechświata poprzez obserwacje zniekształceń tła promieniowania kosmicznego mikrofalowego oraz procesów formowania gwiazd.

Projekt ten jest ambitny, ale opiera się na solidnych podstawach naukowych i technologicznych. Inicjatywa ta kładzie nacisk na potrzebę rozwoju astronomii subterahercowej w Rosji, której brakuje obecnie odpowiedniej infrastruktury obserwacyjnej na tych częstotliwościach. Wprowadzenie teleskopu księżycowego miałoby potencjalnie przełomowy wpływ na astrofizykę, umożliwiając obserwacje, które mogą radykalnie poszerzyć naszą wiedzę o zachowaniu materii w ekstremalnych warunkach kosmicznych.

Wprowadzenie teleskopów na Księżycu otwiera nowe perspektywy nie tylko dla badania czarnych dziur, ale i dla szeroko rozumianej astronomii obserwacyjnej, oferując możliwości, które wcześniej były poza zasięgiem największych teleskopów ziemskich.