Odległe przeszłość Marsa kryje wiele tajemnic, a najnowsze badania sugerują, że planeta mogła mieć kiedyś znacznie większego księżyca, niż obecne Fobos i Deimos. Według amerykańskiego astronoma Michaela Efromskiego z Obserwatorium Marynarki Wojennej w Waszyngtonie, istnienie tego hipotetycznego ciała niebieskiego, nazwanego Nerio, mogłoby wyjaśnić niezwykłą topografię Czerwonej Planety.

Mars jest domem dla największego kanionu, najwyższej góry i najbardziej rozległej wyżyny w całym Układzie Słonecznym. Zachodnia półkula planety jest zdominowana przez potężne wzniesienie Tharsis, sięgające nawet siedmiu kilometrów wysokości, podczas gdy na przeciwnej stronie znajduje się równie imponujący region górski Terra Sabaean. Zdaniem naukowca, taki niezwykły krajobraz mógł powstać pod wpływem grawitacji dużego księżyca, który następnie zniknął w niewyjaśniony sposób.

Efromski uważa, że Nerio mógł krążyć w pobliżu Marsa przez wystarczająco długi czas, aby zdeformować powierzchnię planety w miarę jej ochładzania. Dalsze procesy geologiczne mogły następnie kontynuować pracę rozpoczętą przez ten hipotetyczny księżyc, podnosząc wzniesienia i prowadząc do charakterystycznego kształtu Marsa.

Choć koncepcja Nerio jest jedynie hipotezą, a na dzień dzisiejszy nie ma fizycznych dowodów na istnienie tak dużego satelity, to badacz zauważa, że gdyby doszło do jego zniszczenia w wyniku kolizji z innym obiektem kosmicznym, na powierzchni Marsa powinny pozostać charakterystyczne łańcuchy kraterów po jego fragmentach. Niestety, jak na razie, takich śladów nie udało się zidentyfikować.

Odkrycie to, opublikowane na portalu nierecenzowanych artykułów naukowych arXiv, rzuca nowe światło na złożoną historię Czerwonej Planety i może pomóc w lepszym zrozumieniu procesów, które ukształtowały jej powierzchnię. Choć na razie jest to jedynie hipoteza, to z pewnością zainspiruje naukowców do dalszych badań i poszukiwań dowodów, które mogłyby potwierdzić lub obalić tę fascynującą teorię.