W rozbłyskach słonecznych odkryto dziwne elementy przypominające palce

Kategorie: 

Źródło: NASA

Astronomowie ujawnili nowe wyjaśnienie tajemniczych, poruszających się w dół ciemnych pustych przestrzeni obserwowanych w niektórych rozbłyskach słonecznych.

 

W styczniu 1999 roku naukowcy zaobserwowali tajemnicze ruchy w rozbłysku słonecznym. W przeciwieństwie do normalnych rozbłysków, w których jasna energia wystrzeliwuje na zewnątrz Słońca, ten rozbłysk słoneczny miał ruch skierowany w dół, jakby materia opadała z powrotem w kierunku Słońca. Zostało to opisane jako „ciemne pustki poruszające się w dół”, astronomowie zastanawiali się długo co dokładnie widzą.

 

Teraz, w badaniu opublikowanym w czasopiśmie Nature Astronomy, astronomowie z Centrum Astrofizyki Uniwersytetów Harvarda i Smithsonian (CfA) oferują nowe wyjaśnienie niejasnych prądów, które społeczność naukowa nazywa obecnie prądami zstępującymi (supra-arcade downflows w skrócie SAD). Specjaliści próbowali ustalić jak powstają te struktury, co je napędza i czy naprawdę są związane z ponownym połączeniem magnetycznym. Naukowcy zakładają, że SAD są z tym związane od czasu ich odkrycia w latach 90. Proces ten zachodzi, gdy pola magnetyczne załamują się, uwalniając szybko poruszające się i niezwykle energetyczne promieniowanie, a następnie wracają do normy.

 

Na Słońcu istnieje wiele pól magnetycznych skierowanych w różnych kierunkach. Ostatecznie zderzają się ze sobą do tego stopnia, że ​​zmieniają swoją konfigurację i uwalniają dużą ilość energii w postaci rozbłysków słonecznych. Zdaniem ekspertów przypomina to rozciąganie gumki i przecinanie jej w środku. Naukowcy zasugerowali, że ciemne prądy zstępujące są oznakami, że przerwane pola magnetyczne „wskakują” z powrotem do Słońca po rozbłysku słonecznym. Ale był tu jeden szkopuł. Większość prądów zstępujących obserwowanych przez naukowców jest zadziwiająco wolna. Nie przewidują tego klasyczne modele ponownego połączenia magnetycznego, które pokazują, że przepływ powinien być znacznie szybszy. Jest to sprzeczność, która wymaga innego wyjaśnienia.

Wyniki pokazały, że większość SAD nadal nie jest generowana przez ponowne połączenie magnetyczne. Zamiast tego tworzą się same w turbulentnym środowisku i są wynikiem interakcji dwóch płynów o różnej gęstości. To samo, co dzieje się, gdy mieszane są woda i olej. Dwie różne gęstości cieczy ostatecznie się rozdzielają. Te ciemne, przypominające palce puste przestrzenie są w rzeczywistości brakiem plazmy. Gęstość tam jest znacznie mniejsza niż w otaczającej plazmie.

 

Zespół planuje kontynuować badanie SAD i innych zjawisk słonecznych za pomocą symulacji 3D, aby lepiej zrozumieć ponowne połączenie magnetyczne. Zrozumienie procesów, które prowadzą do rozbłysków i erupcji słonecznych na Słońcu, ostatecznie pomoże w opracowaniu narzędzi do przewidywania pogody kosmicznej.

 

Ocena: 

Nie ma jeszcze ocen
Dodaj komentarz

loading...

Skomentuj