Uzyskano dowody na migracje dinozaurów z Azji do Ameryki

Najnowsze badania chińskich i kanadyjskich paleontologów dostarczają przełomowych dowodów na migrację starożytnych gadów z Ameryki Północnej do Azji. Jak informuje agencja prasowa Xinhua, kluczowym materiałem do analizy stały się skamieniałości roślinożernych dinozaurów kaczodziobych, odkryte w 2009 roku w prowincji Guangdong na południu Chin.

Dinozaury kaczodziobe, znane również jako hadrozaury, zamieszkiwały naszą planetę ponad 70 milionów lat temu, w późnym okresie kredowym. Charakteryzowały się one płaskimi, szerokimi pyskami przypominającymi dzisiejsze kaczki oraz imponującą liczbą ponad 1000 drobnych zębów, które umożliwiały im efektywne rozdrabnianie roślinnego pokarmu. Co więcej, badania sugerują, że te prehistoryczne stworzenia potrafiły komunikować się za pomocą dźwięków przypominających trąbienie, co mogło służyć zarówno ostrzeganiu przed drapieżnikami, jak i komunikacji wewnątrz stada.

Profesor Xing Lida z Chińskiego Uniwersytetu Geologicznego w Pekinie wyjaśnia, że analizowane skamieniałości należą do podrodziny lambeozaurów – dużych dinozaurów kaczodziobych, osiągających długość od 7 do 9 metrów i wagę między 3 a 5 ton. Lambeozaury wyróżniały się charakterystycznymi grzebieniami na głowach, które mogły pełnić funkcje związane z komunikacją dźwiękową lub być elementem rozpoznawczym w obrębie gatunku. Odkrycie tych skamieniałości w Azji stanowi pierwszy dowód na istnienie migracji północnoamerykańskich dinozaurów do Azji pod koniec okresu kredowego.

Migracja hadrozaurów między kontynentami była możliwa dzięki istnieniu pomostów lądowych lub serii wysp łączących Amerykę Północną z Azją. W późnej kredzie poziom mórz był niższy niż obecnie, co umożliwiało tworzenie takich połączeń lądowych. Dinozaury mogły przemieszczać się w poszukiwaniu nowych źródeł pożywienia, korzystniejszych warunków klimatycznych lub unikać konkurencji i drapieżników. Dowody na istnienie wspólnych gatunków dinozaurów w Ameryce Północnej i Azji, takie jak ceratopsy czy właśnie hadrozaury, wspierają tę hipotezę.

Analiza struktury kręgów oraz innych elementów szkieletu badanych lambeozaurów wykazała ich uderzające podobieństwo do skamieniałości hadrozaurów odkrytych w Ameryce Północnej. To sugeruje, że te dinozaury nie tylko migrowały między kontynentami, ale także zachowały spójność morfologiczną mimo różnic środowiskowych. Ponadto, badane osobniki nie były jeszcze w pełni dojrzałe w momencie śmierci, co może wskazywać na to, że młode osobniki były zdolne do pokonywania długich dystansów podczas migracji.

Odkrycie to rzuca nowe światło na zrozumienie paleobiogeografii późnej kredy oraz adaptacji dinozaurów do różnych środowisk. Migracje na tak dużą skalę świadczą o zaawansowanych zdolnościach adaptacyjnych hadrozaurów oraz ich umiejętności przystosowywania się do różnych warunków klimatycznych i geograficznych. Dalsze badania w tym zakresie mogą ujawnić kolejne szczegóły dotyczące dróg migracyjnych oraz czynników, które skłaniały te prehistoryczne stworzenia do przemieszczania się na tak ogromne odległości.

Profesor Xing Lida podkreśla znaczenie kontynuowania badań nad tymi skamieniałościami, aby lepiej zrozumieć warunki środowiskowe panujące na różnych obszarach Ziemi tuż przed masowym wymieraniem dinozaurów. Analiza takich migracji może również dostarczyć informacji na temat zmian klimatycznych, poziomu mórz oraz dynamiki ekosystemów w tamtym okresie. Ponadto, zrozumienie mechanizmów migracji dinozaurów może pomóc w wyjaśnieniu, jak te zwierzęta kolonizowały nowe tereny i jakie strategie przetrwania stosowały w obliczu zmieniających się warunków środowiskowych.

Warto również zauważyć, że odkrycia takie jak to mają istotne znaczenie dla współczesnej nauki, ponieważ pozwalają na lepsze zrozumienie procesów ewolucyjnych oraz mechanizmów adaptacji organizmów do zmieniających się warunków środowiskowych. Badania nad migracjami dinozaurów mogą również dostarczyć cennych wskazówek dotyczących obecnych zmian klimatycznych i ich wpływu na współczesne ekosystemy.