Stephen Hawking potwierdził, że jest ateistą. Dodał, że "Bóg nie istnieje"

Niestety sie myli. nauka ma na razie wielkie ograniczenia i nie sięga tak daleko jak duchowość. Więc na razie za pomoca nauki nie odnajdzie nikt Boga.

Czy te oczy mogą kłamać?

O ile to jego słowa, a nie kogos kto pisze sobie teksty za kurtyną, wypowiadane przez syntezator przy tym panu.

Stefuś to biedny człowiek , ktorego podziwiam za znoszenie cierpienia i niemocy. Stefan podobno pracuje i myśli ale nie zdziwil bym sie jak myslał by zupelnie inaczej niz o nim piszą. Totalny paraliż i niemoc straszne....

oczywiście że ma rację, jeszcze kilkaset lat i religia zniknie z tej planety, będą się z nas śmiać tak jak my z ludzi wierzących w zabobony

Uwaga, ważna wiadomość!

BÓG ISTNIEJE!

Co więcej: jest łaskawy i pełen niłoścido nas

(TAK! Bóg kocha nas wszystkich, bez wyjątku na to

jak bardzi jesteśmy ułomni i grzeszni).

P.S. hejtów i hejterów się nie boję! :D

Chociażbym chodził ciemnądoliną, zła się nie ulęknę, bo ty jesteś ze mną." 

Pan z Wami!

Nasz Tatuś jest prawdziwy, to niesamowite, jak każdego dnia  do mnie przemawia. Uwielbiam Go...

Udowodnić można to, że my nie istniejemy, wystarczy podważyć punkt odniesienia, ale nikt nie obali istnienia Stwórcy.

http://www.fronda.pl/a/naukowe-dowody-na-istnienie-boga,43928.html

Istnienia Boga dowodzili już dawno temu np. św. Tomasz z Akwinu, problem z tym, że świat, który mieni się ateistycznym, jest tak naprawdę zideologizowany od wieków na walkę z Bogiem. Istnieje rzesza naukowców, która widzi dowody na istnienie Boga i przyznaje, że ich nieuznawanie przez resztę wynika tylko z tego, że nie chcą "patrzeć". 

Bóg który doprowadza do rytualnej ofiary z samego siebie - to jest delikatnie rzecz ujmując absurdalne.

"Załóżmy, że Bóg istnieje. Stworzył nas i zaprojektował nam śmierć. To, jak można oczekiwać od swojego oprawcy, by był wybawcą?". (prof. Zbigniew Mikołejko)

Jeżeli Bóg chrześcijan jest wszechmogący, to dlaczego musiał poświęcić sam siebie, dla samego siebie z powodu zmycia kary nałożonej przez samego siebie?

Jakąż to przyjemność czerpie ten wasz Wszechmocny Bóg z modłów tych wszystkich biednych ludzi? Co mu to daje? Psychopata jakiś czy co?

Hawking mówi o Bogu, że go nie ma, ale inni (sporo ich) mówią, że istnieje patrz http://potop-exodus.w.interia.pl/ewolucja/noblisci.html

Równie dobrze można wierzyć w jakąś inna religie np politeistyczną. Nieważne co uważasz i tak ktoś znajdzie jakieś dowody ze bóg (bogowie) istnieje/ą. Są ludzie którzy wierzą w latającego potwora spaghetti tzw pastafarianizm, oni także mają dowody na istnienie ich Boga.

Bóg jest nieskończony i wszystkie jego przymioty są nieskończone. Grzech człowieka (istoty rozumnej) obraża Boga. Skoro Bóg jest nieskończony, to grzech nieskończenie Go obraża, bo odnosi się do nieskończonego majestatu Bożego. Aby zadośćuczynić nieskończonej obrazie Boga, należy zlożyć nieskończoną ofiarę za grzech. Kto może zlożyć nieskończoną ofiarę za grzech? Tylko sam nieskończony Bóg może złożyć nieskończoną ofiarę za nieskończoną obrazę jaką powoduje grzech człowieka. Dlatego Jezus Chrystus, Syn Boży, Bóg Wcielony, Bóg i Człowiek (Jezus Chrystus łączy w sobie dwie natury Syna Bożego i Człowieka czyli Unia Hipostatyczna), mógł złożyć ofiarę doskonałą, nieskończoną dla nieskończonego majestatu Bożego. I dokonał tego podczas swojej męki i śmierci na Krzyżu, i raz na zawsze zadośćuczynił nieskończonemu Bogu za grzechy, które były, są i będą. To przejaw Bożego Miłosierdzia, że sam Bóg zadośćuczynił samemu sobie składając ofiarę z samego Siebie w osobie swojego Syna Jezusa Chrystusa. Dzięki tej ofierze jesteśmy usprawiedliwieni wobec nieskończonego majestatu Bożego za swoje grzechy, które nieskończenie obrażają Boga. Za złe uczynki i brak skruchy, bez żalu za grzechy nieskończony Bóg karze po śmierci nieśmiertelną duszę ludzką wiecznym piekłem, a za dobre uczynki wynagradza wiecznym zbawieniem, niebem czyli doskonałą wspólnotą życia z Nim samym ''twarzą w twarz''. Tak jak grzechy obrażają Boga nieskończenie, tak dobre uczynki człowieka dają Bogu nieskończoną chwałę, za którą wynagradza człowieka nieskończoną nagrodą zbawienia wiecznego po śmierci ciała, kiedy dusza ludzka w Bożym świetle poznania dokonuje osądu nad samą sobą.