Sezonowe ubywanie wody na Marsie - nowe odkrycie naukowców

Amerykańscy naukowcy z Uniwersytetu Bostońskiego dokonali niezwykłego odkrycia dotyczącego Marsa - okazuje się, że Czerwona Planeta w dalszym ciągu traci wodę, która wyparowuje z atmosfery w przestrzeń kosmiczną. Badanie to zostało opublikowane w prestiżowym czasopiśmie naukowym "Science Advances".

Mimo że powierzchnia Marsa jest obecnie bardzo sucha, planeta ta nadal skrywa w swoich głębinach duże rezerwy wody. Według obliczeń, globalna warstwa równoważna (GEL) wilgoci na Czerwonej Planecie mogłaby potencjalnie pokryć ją oceanem o głębokości od jednego do dwóch kilometrów. Stosunkowo niewiele lodu wodnego jest również uwięzione w płytkiej wiecznej zmarzlinie i czapach polarnych Marsa. Podczas marsjańskiego lata lód ten może sublimować, uwalniając parę wodną do atmosfery.

Większość pary wodnej krąży od bieguna do bieguna, jednak część wody trafia do górnych warstw atmosfery, gdzie słoneczne światło ultrafioletowe może fotodysocjować cząsteczki wody H2O, rozbijając je na atomy. Tlen w wodzie ostatecznie utlenia materiały na powierzchni (nadając planecie czerwony kolor) lub wiąże się z węglem, tworząc dwutlenek węgla. Tymczasem atomy wodoru (lub ich cięższy izotopowy odpowiednik, deuter) są w stanie uciec w przestrzeń kosmiczną i zostać porwane przez wiatr słoneczny.

Jak wykazały obserwacje, Mars stracił w ten sposób wystarczającą ilość wody, aby uformować elektrownię wodną o głębokości od kilkudziesięciu do setek metrów. Naukowcy odkryli, że wyciek wody z Marsa ma charakter sezonowy i zależy od bliskości Słońca.

Obserwacje z misji NASA MAVEN, mającej na celu badanie ewolucji atmosfery i substancji lotnych na Marsie, wykazały, że przy maksymalnym zbliżeniu się do Słońca (peryhelium) ilość deuteru i wodoru w górnych warstwach atmosfery staje się około pięć do 20 razy większa niż w aphelium (maksymalna odległość od gwiazdy). Szybkość wycieku składników wody wzrasta 10-100 razy w miarę zbliżania się do oprawy. W aphelium utrata deuteru jest tak mała, że ​​trudno ją wykryć za pomocą istniejących instrumentów.

Naukowcy zauważyli, że roczny obieg wody na Marsie okazał się znacznie bardziej dynamiczny, niż wcześniej sądzono. Odkrycie to rzuca nowe światło na zrozumienie ewolucji atmosfery i klimatu Czerwonej Planety, a także na potencjalne zasoby wody, które mogłyby być wykorzystane w przyszłych misjach załogowych.

Badania te mają kluczowe znaczenie dla planowania przyszłych eksploracji Marsa, zarówno przez roboty, jak i astronautów. Lepsze zrozumienie obiegu wody na tej planecie może pomóc w opracowaniu skuteczniejszych strategii pozyskiwania i wykorzystywania tego cennego zasobu, niezbędnego do utrzymania życia ludzkiego na Marsie.