Przerwy w nauce mają korzystny wpływ na pamięć długotrwałą

Kategorie: 

Źródło: www.dreamstime.com
Dotychczasowe badania wykazały, że uczenie się z przerwami pomaga zwiększyć żywotność komórek nerwowych w hipokampie. W tej części mózgu powstaje pamięć długotrwała. Tryb uczenia się z przerwami ma znacznie lepszy efekt na zapamiętywanie, niż gdy uczymy się wszystkiego na raz.

 

Tzw. efekt odstępu (z angielskiego: "spacing effect") pojawił się po raz pierwszy w 1885 roku i został opisany przez niemieckiego psychologa Hermanna Ebbinghausa. Jak przed chwilą wspominaliśmy, dotyczy on właśnie tego w jaki sposób staramy się wchłaniać wiedzę - czy uczymy się wszystkiego na raz bez żadnych przerw, czy też pozwalamy swojemu mózgowi odpoczywać w trakcie nauki. Wiele wskazuje na to, że ten drugi tryb jest bardziej pożyteczny a naukowcy z Narodowego Instytutu Nauk Fizjologicznych w Japonii potwierdzili to w swoim najnowszym badaniu.

 

Według publikacji zamieszczonej w czasopiśmie PNAS, uczeni przeszkolili dwie grupy myszy do śledzenia ruchomych obrazków i badali ich tzw. poziomą reakcję optokinetyczną, czyli refleks pomagający śledzić scenerię podczas podróży w pociągu. Tylko jedna grupa otrzymywała przerwy między poszczególnymi badaniami.

 

Myszy spoglądały na szybko poruszające się obrazy a kamera śledziła ruch oczu aby sprawdzić jak szybko reagują one na obraz. Mimo początkowych trudności, obie grupy przyzwyczaiły się do prędkości i były w stanie szybciej reagować w kolejnych badaniach. Uczeni jednak zwracają uwagę, że ta grupa, która miała wystarczająco dużo odpoczynku między poszczególnymi badaniami była w stanie zapamiętać aby dostosować się do prędkości przez dłuższy czas. Godzina przerwy między badaniami pomogła im przypomnieć to co nauczyły się przez ponad cztery tygodnie. Natomiast druga grupa była w stanie zapamiętać szkolenie tylko na okres tygodnia.

 

Retencja pamięci w godzinach treningu była powiązana ze spadkiem liczby połączeń komórek nerwowych i zmianami strukturalnymi w konkretnej grupie tych komórek. Tzw. komórki Purkiniego odgrywają istotną rolę w kontrolowaniu umiejętności motorycznych. Defekty w tych komórkach mogą prowadzić do słabego wchłaniania wiedzy oraz niepełnosprawności przypominającej autyzm. Zmiany w systemie Purkiniego zachodziły bardzo szybko u myszy z przerywanym trybem nauczania, nawet w ciągu 4 godzin po treningu, natomiast w drugiej grupie trwało to kilka dni.

 

Co więcej, nauczanie z przerwami tworzy powtarzające się szczyty w aktywności białek sygnalizacyjnych, podczas gdy ciągłe uczenie się tworzy tylko jeden szczyt - 20 minut po treningu. Naukowcy podczas eksperymentów odkryli, że odzyskiwanie informacji jest szybsze a nauka z przerwami pomaga myszom formować pamięć długotrwałą.

 

 

Źródło: http://www.pnas.org/content/early/2013/12/17/1303317110

Ocena: 

3
Średnio: 3 (2 votes)
Dodaj komentarz

loading...

Skomentuj