Popularna teoria powstania Księżyca może być błędna!

Image

Źródło:

Świat nauki został wstrząśnięty najnowszymi odkryciami, które podważają jedną z najbardziej uznanych teorii astronomicznych. Badania przeprowadzone przez Paolo Sossiego z prestiżowego Instytutu Technologii w Zurychu rzucają nowe światło na pochodzenie Księżyca, zmuszając naukowców do przemyślenia dotychczasowych założeń.

 

 

Przez dziesięciolecia dominującą teorią było tzw. "gigantyczne uderzenie" - hipoteza zakładająca, że Księżyc powstał w wyniku kolizji obiektu wielkości Marsa z młodą Ziemią. Ta teoria wydawała się elegancko wyjaśniać wiele zagadek, w tym uderzające podobieństwo składu mineralnego obu ciał niebieskich. Jednak najnowsze badania sugerują, że rzeczywistość może być znacznie bardziej skomplikowana.

 

Kluczem do nowego odkrycia okazała się szczegółowa analiza izotopowa skał pochodzących zarówno z płaszcza Ziemi, jak i Księżyca. Jak wyjaśnia Sossi, gdyby teoria wielkiego zderzenia była prawdziwa, powinniśmy obserwować subtelne, ale wykrywalne różnice w stosunkach izotopowych między obiema próbkami. Różnice te byłyby nieuniknione, ponieważ każde ciało planetarne w Układzie Słonecznym ma swój unikalny "podpis izotopowy". Jednak takich różnic nie znaleziono.

 

To odkrycie ma fundamentalne znaczenie dla naszego rozumienia wczesnej historii Układu Słonecznego. Sossi proponuje alternatywną hipotezę - zarówno Ziemia, jak i Księżyc mogły powstać z tego samego materiału źródłowego, bez udziału trzeciego ciała. Dokładny mechanizm tego procesu pozostaje jednak na razie tajemnicą.

Image

Warto podkreślić wyjątkowość układu Ziemia-Księżyc w skali naszego układu planetarnego. Jest to jedyna znana nam para, gdzie dwa stosunkowo duże sferyczne obiekty posiadają odmienne jądra. Rozmiary Księżyca są porównywalne z Merkurym, co sprawia, że gdyby krążył samodzielnie wokół Słońca, mógłby być klasyfikowany jako pełnoprawna planeta.

 

Znaczenie Księżyca dla rozwoju życia na Ziemi trudno przecenić. Nasz naturalny satelita pełni kluczową rolę w stabilizacji osi obrotu Ziemi, co zapewnia względną stabilność klimatu. Ponadto, przyciąganie grawitacyjne Księżyca powoduje pływy morskie, które są istotnym czynnikiem w cyrkulacji oceanicznej i mogły odegrać znaczącą rolę w ewolucji pierwszych form życia.

 

Badanie Sossiego, które zostało opublikowane na serwerze preprintów arXiv i ma się ukazać w Traktacie o Geochemii 2024, opiera się na kompleksowym przeglądzie wszystkich dostępnych danych geofizycznych i geochemicznych. To systematyczne podejście nadaje nowym wnioskom szczególną wagę w środowisku naukowym.

 

To odkrycie przypomina nam, że nawet najbardziej ugruntowane teorie naukowe mogą wymagać rewizji w świetle nowych dowodów. Jednocześnie otwiera fascynujące pole do dalszych badań nad początkami układu Ziemia-Księżyc, który okazuje się być jeszcze bardziej tajemniczy, niż sądziliśmy.

 

Ocena: