Naukowcy z Politechniki w Mediolanie odkryli, że diplodoki mogły poruszać ogonami z prędkością do 33 metrów na sekundę (ponad 100 kilometrów na godzinę), co jest sprzeczne z wynikami wcześniejszych badań, które sugerowały, że hipotetyczna struktura na czubku ogona diplodoka może poruszać się szybciej niż prędkość dźwięku (340 metrów na sekundę). Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Scientific Reports.

Diplodoki to duże roślinożerne dinozaury z długimi szyjami i ogonami, których używały do ​​ochrony przed drapieżnikami i/lub do walki z krewnymi. Autorzy modelowali ruchy ogona dinozaura, korzystając z danych z pięciu skamielin. Ogon modelu ma długość ponad 12 metrów, ważył 1446 kilogramów i składał się z 82 cylindrycznych kręgów.

Maksymalna prędkość podczas poruszania ogonem po łuku wynosiła 33 metry na sekundę, czyli ponad dziesięciokrotnie wolniej niż prędkość dźwięku.

Ponadto ogon diplodoka po prostu pękłby podczas rozwijania prędkości naddźwiękowej. Naukowcy powtórzyli symulację, ale ze strukturami na końcu ogona, które mógł mieć dinozaur. Pierwsza struktura składała się z segmentów skóry i keratyny, druga składała się ze splecionych włókien keratynowych, a trzecia składała się z tkanek miękkich. Żaden z projektów nie pomógł ogonowi diplodoka wytrzymać prędkości do 340 metrów na sekundę.