Chyba każdy z nas zastanawiał się dlaczego jedni potrafią zapamiętać swoje sny, a inni nie są w stanie tego zrobić. Jak wynika z najnowszego badania, lepsze zapamiętywanie snów ma związek z większą uwagą orientacyjną, ukierunkowaną na bodźce zewnętrzne.

W trakcie badania, zespół naukowców z Perrine Ruby z Lyon Neuroscience Research Center na czele, próbował określić obszar mózgu, który reaguje inaczej u osób pamiętających i niepamiętających swoich snów. W tym celu zwerbowano 41 ochotników, którym mierzono spontaniczną aktywność mózgu w czasie snu i czuwania przy pomocy pozytonowej tomografii emisyjnej (PET).

Uczestników badania podzielono na dwie grupy. Jedna z nich zawierała osoby, które potrafią zapamiętać średnio 5.2 snów w ciągu tygodnia. W drugiej natomiast znalazły się osoby będące w stanie przypomnieć sobie 2 sny w okresie jednego miesiąca. Pierwsza grupa wykazała wysoką, spontaniczną aktywność mózgu w środkowej korze przedczołowej oraz w skrzyżowaniu skroniowo-ciemieniowym. Są to obszary zaangażowane w uwagę orientacyjną, ukierunkowaną na bodźce zewnętrzne.

Uczeni uważają, że zwiększona aktywność w skrzyżowaniu skroniowo-ciemieniowym, ośrodku odpowiedzialnym również za przetwarzanie informacji, może prowadzić do wewnątrzsennego czuwania, ułatwiając w ten sposób kodowanie snów w pamięci.

Na początku zeszłego roku Perrine Ruby odkrył, że osoby które pamiętają swoje sny są znacznie bardziej czujne w czasie snu a ich mózgi są bardziej reaktywne na bodźce słuchowe podczas snu i czuwania. Sugeruje to, że zwiększona reaktywność mózgu może prowadzić do przebudzeń w ciągu nocy a te krótkie okresy czuwania mogą ułatwiać zapamiętywanie snów.

Naukowiec twierdzi, że nasz mózg w trakcie snu nie jest zdolny do zapamiętywania nowych informacji i musi się przynajmniej na krótką chwilę obudzić, aby tego dokonać. Przeprowadzone badanie sugeruje, że osoby które potrafią zapamiętać swoje sny, mogą również produkować większe ich ilości.