Nowe badania sugerują, że na Ziemi co miliard lat powstaje kolejny superocean

Kategorie: 

Źródło: Pixabay.com

Współczesna Ziemia posiada kontynenty, które otoczone są morzami i oceanami. Jednak w przeszłości już kilka razy dochodziło do łączenia się kontynentów w jeden superkontynent oraz jego rozpadu. Najnowsze badania wskazują na nie jeden, lecz dwa powtarzające się cykle powstawania superkontynentów i superoceanów.

 

Historia superkontynentów jest bardzo słabo poznana, ale geolodzy są coraz bardziej przekonani, że kontynenty łączą się w jedną całość średnio co 600 milionów lat.

 

Pierwszym superkontynentem był Nuna, który istniał od 1,6 miliarda do 1,4 miliarda lat temu. Nuna rozpadł się, ale około 900 milionów lat temu powstał nowy superkontynent o nazwie Rodinia. Ten przestał istnieć 700 milionów lat temu. Następnie około 320 milionów lat temu narodził się kolejny o nazwie Pangea i również uległ defragmentacji.

Wzory obiegu płaszcza ziemskiego zdają się potwierdzać istnienie cyklu, trwającego 600 milionów lat. Jednak niektóre złoża minerałów i złota oraz sygnatury geochemiczne w starożytnej skale wskazują na istnienie drugiego cyklu. Naukowcy z Curtin University twierdzą, że na Ziemi prawdopodobnie występują dwa równoległe cykle – trwający 600 milionów lat cykl superkontynentu oraz cykl superoceanu, który powtarza się co miliard lat.

 

Te dwa cykle polegają na rozpadzie superkontynentów na dwa różne sposoby. Naukowcy określili je jako introwersja i ekstrawersja. Pierwszy termin opisuje zjawisko, w którym wewnętrzny ocean zaczyna rozdzielać superkontynent na mniejsze części. Jednak w tym oceanie zaczynają występować procesy subdukcji, które powodują, że rozdzielone kontynenty znów łączą się w jedną całość. Z kolei wewnętrzny ocean wraz ze skorupą oceaniczną wpada do płaszcza ziemskiego.

W przypadku ekstrawersji, superkontynent rozpada się i również powstaje wewnętrzny ocean, lecz tym razem procesy subdukcji występują w superoceanie, który otacza superkontynent. Ziemia stopniowo wchłania superocean, kontynenty dryfują i ostatecznie spotykają się po drugiej stronie planety, a ocean wewnętrzny staje się nowym superoceanem.

 

Badania wykazały, że w ciągu ostatnich 2 miliardów lat na przemian zachodziła introwersja i ekstrawersja. Superkontynent Nuna rozpadł się, po czym narodził się nowy o nazwie Rodinia w wyniku introwersji, więc superocean nie uległ zmianie. Jednak superkontynent Rodinia rozpadł się na mniejsze kontynenty metodą ekstrawersji, zatem uformował się też nowy superocean.

 

Kolejny superkontynent Pangea, najnowszy w historii Ziemi, również uległ defragmentacji, a dzisiejsze kontynenty są jego pozostałością. Jeśli naukowcy mają rację, przyszły superkontynent uformuje się metodą introwersji, a Pacyfik stanie się nowym superoceanem. Jednak badając procesy geologiczne, które zachodziły na przestrzeni setek milionów lat, trudno jednoznacznie stwierdzić, jak będzie wyglądała Ziemia w tak dalekiej przyszłości.

 

 

 

Ocena: 

5
Średnio: 5 (1 vote)
Dodaj komentarz

loading...

Skomentuj