Hieny cętkowane znów widziane w Egipcie po 5000 lat nieobecności!
Image

Niedawne odkrycie dokonane przez zespół naukowców z Uniwersytetu Al-Azhar w Kairze, we współpracy z badaczami ze Szwajcarii i Stanów Zjednoczonych, wprawiło świat nauki w osłupienie. Po raz pierwszy od 5000 lat zaobserwowano obecność hieny cętkowanej (*Crocuta crocuta*) na terytorium Egiptu. Samotny osobnik został zauważony około 30 kilometrów od granicy z Sudanem, co stanowi niezwykłe wydarzenie w historii zoologii.
Hiena cętkowana, znana również jako krokuta cętkowana, to największy współcześnie żyjący przedstawiciel rodziny hienowatych. Dorosłe osobniki osiągają długość ciała od 125 do 160 cm, a ich masa ciała waha się między 45 a 55 kg, choć niektóre mogą ważyć nawet do 85 kg. Samice są zazwyczaj o około 10% większe od samców. Sierść tych zwierząt jest gęsta, o barwie od szarej do brązowej, z charakterystycznymi ciemnymi cętkami, które bledną wraz z wiekiem. Młode hieny rodzą się czarne, a z wiekiem ich ubarwienie jaśnieje, pojawiają się również cętki.
Dotychczas hiena cętkowana była powszechnie spotykana w różnych siedliskach Afryki Subsaharyjskiej, od Sahelu po Republikę Południowej
Afryki, z wyjątkiem nizinnych tropikalnych lasów deszczowych. W Afryce Zachodniej jej rozmieszczenie jest fragmentaryczne, a poza obszarami chronionymi gatunek rzadko występuje. Największe populacje żyją w parkach narodowych Serengeti i Krugera w Afryce Wschodniej. Na niektórych terenach, takich jak Algieria czy środkowa Afryka, hieny cętkowane wymarły, ale wracają do niektórych regionów. Przykładem może być Park Narodowy Ivindo w Gabonie, gdzie na początku XXI wieku zaobserwowano pierwsze zwierzę od około 50 lat.
Pojawienie się hieny cętkowanej w Egipcie po tak długim czasie jest zaskakujące, zwłaszcza że odkryty osobnik znajdował się około 500 kilometrów od znanego siedliska tego gatunku w Sudanie. Naukowcy sugerują, że regionalny dziesięcioletni cykl pogodowy mógł prowadzić do zwiększonych opadów i większej ilości zieleni, co otworzyło drogę migracyjną dla tych zwierząt. "Fakt, że obszar korytarza stał się mniej surowy ekologicznie i zapewniał łatwiejsze przejście, może wyjaśniać, w jaki sposób hiena dotarła tak daleko na północ. Jednak motywacja jej długiej podróży do Egiptu nadal pozostaje tajemnicą wymagającą dalszych badań" – zauważyli naukowcy.
Hieny cętkowane to odnoszące sukcesy drapieżniki stadne, powszechnie spotykane w różnych siedliskach Afryki Subsaharyjskiej. Żyją w stadach zwanych klanami, w których przewodniczką jest zwykle najstarsza samica. Wielkość klanu i jego rewiru zależą od zamieszkiwanego środowiska. Zazwyczaj w klanie jest od 15 do 80 osobników. Terytorium zajmuje zazwyczaj około 50 kilometrów kwadratowych. Zdarzają się również osobniki żyjące samotnie lub w parach. Stado wspólnie broni terytorium lub pożywienia przed wrogami.
Dużą rolę w życiu tych zwierząt odgrywa kontakt fizyczny, jak i sygnały zapachowe i wzrokowe. Hierarchia w klanie jest najlepiej zauważalna podczas jedzenia. Dominująca samica je pierwsza, następnie inne samice i ich młode, a na końcu samce. Wszystkie krokuty muszą reagować na gniew przywódczyni zgodnie z ich pozycją, inaczej załamie się porządek społeczny klanu. Nieposłuszeństwo przewodniczka stada karze gryzieniem.
Hieny cętkowane są znane ze swojej zdolności do pokonywania znacznych odległości w poszukiwaniu pożywienia. Za stadami roślinożerców potrafią przemieszczać się dziennie nawet o 27 km. Ich dieta jest zróżnicowana; żywią się nie tylko padliną, lecz także aktywnie polują na antylopy, zebry i inne średniej wielkości zwierzęta, a czasami na młode żyrafy, słonie i nosorożce. Potrafią wyczuć pożywienie z odległości wielu kilometrów. Krokuta zjada wszystko, co się da strawić. Ma bardzo silne szczęki zdolne skruszyć kość słonia. Często odganiają od zdobyczy inne drapieżniki.
- Dodaj komentarz
- 441 odsłon