Fizycy odkryli, jak uratować kota Schrödingera

Kategorie: 

Źródło: Flickr/Myeong mo Koo/CC BY-ND 2.0

Słynny eksperyment myślowy, zwany kotem Schrödingera, obrazuje nam jedną z definiujących cech mechaniki kwantowej – nieprzewidywalnego zachowania cząstek na poziomie kwantowym. Dlatego praca z systemami kwantowymi jest niezwykle trudna. Jednak zespół fizyków zademonstrował możliwość przewidywania tzw. skoków kwantowych, a nawet wpływania na wynik końcowy.

 

Wspomniany na początku kot w eksperymencie myślowym, który wymyślił austriacki fizyk Erwin Schrödinger, znajduje się wewnątrz zamkniętego pudła wraz ze źródłem promieniotwórczym, detektorem promieniowania i pojemnikiem z trującym gazem. Jeśli detektor wykryje rozpad radioaktywny pojedynczego atomu, wtedy rozbija pojemnik z gazem, który z kolei zabija kota. My natomiast nie możemy zajrzeć do środka, więc nie wiemy, czy kot żyje, czy nie. Dopóki nie otworzymy pudła, kot istnieje w obu stanach jednocześnie, lecz gdy zajrzymy już do środka, czyli dokonujemy obserwacji, kot losowo przechodzi w jeden z dwóch możliwych stanów.

 

Eksperyment nawiązuje do tzw. superpozycji kwantowej, czyli sytuacji, w której cząstka istnieje w wielu stanach jednocześnie do momentu, w którym dokonamy obserwacji. Wtedy cząstka natychmiast i losowo przechodzi między stanami energii, co nazywane jest skokiem kwantowym. Naukowcy właśnie ogłosili, że udało im się nie tylko przewidzieć, ale także manipulować skokiem kwantowym. Innymi słowy, udało im się „uratować” kota Schrödingera.

Zespół fizyków z Uniwersytetu Yale'a dokonał przełomu z pomocą sztucznych atomów, zwanych kubitami, które stosowane są również jako podstawowe jednostki informacji w komputerach kwantowych. Badacze przeprowadzili eksperyment, aby pośrednio obserwować nadprzewodzący kubit, używając trzech generatorów mikrofalowych do napromieniowania kubitu w zamkniętym trójwymiarowym pojemniku, wykonanym z aluminium.

 

Promieniowanie mikrofalowe przełącza kubit pomiędzy stanami energii, podczas gdy druga wiązka promieniowania mikrofalowego monitoruje pojemnik. Gdy kubit znajduje się w stanie podstawowym, wiązka mikrofalowa wytwarza fotony. Jednak nagły brak fotonów oznacza, że kubit wykona skok kwantowy i przejdzie w stan wzbudzony.

 

Wysłany w odpowiednim czasie impuls promieniowania może odwrócić skok kwantowy, a kubit ponownie znajdzie się w stanie podstawowym. Naukowcy odnoszą swój eksperyment do kota Schrödingera, twierdząc, że udało im się uratować kota przed śmiercią.

 

Fizycy zaobserwowali w sumie 6,8 miliona skoków kwantowych i odkryli między nimi spójność – każdy skok przebiegał tak samo. Jednak naukowcy nie potrafią przewidzieć, kiedy nastąpi skok kwantowy. Może to potrwać 5 minut, lub 5 godzin. Główny autor badania, Zlatko Minev, porównał skoki kwantowe do erupcji wulkanicznych – monitoring pozwala wykryć oznaki zbliżającej się erupcji, lecz na dłuższą metę, są one całkowicie nieprzewidywalne.

 

Ocena: 

3
Średnio: 3 (1 vote)
Dodaj komentarz

loading...

Komentarze

Portret użytkownika gal...

A ja twierdzę, że Schrodinger

A ja twierdzę, że Schrodinger popełnił błąd logiczny, bowiem kot nigdy nie istniał JEDNOCZEŚNIE w dwóch stanach - żywym i martwym. Zawsze istniał w jednym z dwu możliwych stanów, a my mogliśmy jedynie przez obserwację stwierdzić w jakim stanie znajduje się w danym momencie obserwacji. W takim ujęciu możemy to odnieść do cząstek splatanych kwantowo.

Portret użytkownika r.abin

"Badacze użyli 3 generatorów"

"Badacze użyli 3 generatorów" Pierwszy służy do przełączania kubitu, a drugi monitoruje stan kubitu (jeśli ten jest w stanie podstawowym - to wiązka generuje fotony) A ten trzeci (generator) - to rezerwa?

 

Portret użytkownika Lewak

Eksperyment myślowy

Eksperyment myślowy Sgroedingera, pozostający w związku ze splątaniem cząstek elementarnych (slynne Einsteina nie wierzę że Bóg gra w kości) mówi o czymś znacznie, znacznie głębszym, niż tylko to, ze kot istnieje w 2 stanach, bo nie wiemy jeszcze w jakim tak naprawde istnie, a mianowicie o udziale swiadomości w kreowaniu rzeczywistości. Czymze bowiem jest detekcja? - to świadome poznanie zdarzenia polegającego na zaburzeniu pewnego układu przez cząstke materialna. Cząski materialne w kazdym momencie swego istnienia zaburzają jakiś układ, ale dopiero zaburzenie tego układu, który świadomie obserwujemy determinuje jej stan. Celowo mówie o świadomej obserwacji, bo obserwowanie detektora np. przez niemowlaka nie liczy się.

Skomentuj