Erupcja superwulkanu w środkowej Europie wywołała globalne ochłodzenie

Kategorie: 

Źródło: Youtube

Archeolodzy z duńskiego Uniwersytetu Aarhus zrekonstruowali erupcję wulkanu Laacher, która zmieniła życie ludności Europy w późnym paleolicie. Teraz w kalderze tego wulkanu znajduje się malownicze jezioro Lacher, położone w paśmie górskim Eifel we współczesnych Niemczech, niedaleko Bonn.

 

Superwulkan Laacher wybuchł ostatnio nie tak dawno, bo zaledwie 13 tysięcy lat temu. Odgłos wybuchu był zdaniem ekspertów nieporównywalnie potężniejszy niż ten w trakcie wybuchu Wezuwiusza, który zniszczył Pompeje i Herkulanum, bo był słyszalne na całym kontynencie.

 

Szacowana emisja materiału wulkanicznego podczas jej trwania wynosiła około 6 km3 magmy i 16 km3 materiału piroklastycznego. Wybuch ten był zatem porównywalny do erupcji wulkanu Pinatubo w 1991 roku na Filipinach, która również chwilowo ochłodziła ziemski klimat.

 

Pobliska okolica została przykryta pięćdziesięciometrową warstwą pyłu wulkanicznego i pumeksu. A mniejsze cząstki materiału wulkanicznego zostały rozproszone głównie w dwóch kierunkach. Przede wszystkim na południe na obszar współczesnych północnych Włoch i na północny wschód, na terytorium Polski, Rosji i Skandynawii. Aby to ustalić archeolodzy od kilku lat gromadzili bazę danych próbek z całej Europy.

 

W momencie erupcji superwulkanu Laacher nasz kontynent zamieszkiwały głównie grupy myśliwych i zbieraczy. Byli bardzo mobilni, przemieszczali się z obozu do obozu i mieli sieć kontaktów w całej Europie. Na przykład bursztyny z Morza Północnego i Bałtyckiego znajdowano w Szwajcarii.  

 

Erupcja wystąpiła pod koniec epoki lodowcowej i spowodowała okres 200 do 300 lat ochłodzenia. Niewątpliwie wpłynęło to na styl życia ówczesnych Europejczyków w tym czasie. Ludzie mieszkający blisko wulkanu zostali zmuszeni do opuszczenia swych domostw. Nawet 200 kilometrów od kaldery warstwa popiołu sięgała do kolan.

 

Ale nawet w bardziej odległych obszarach, gdzie warstwa popiołu osiągnęła zaledwie kilka centymetrów, odczuwano negatywne konsekwencje erupcji. Zarówno ludzie jak i zwierzęta doświadczali kłopotów z żywnością.

 

Jedzenie roślin pokrytych popiołem powodowało, że zwierzęta szybko traciły zęby i chorowały na choroby kości, co oczywiście miało negatywne konsekwencje dla diety ludzi polujących na te zwierzęta. Po 50-100 latach ludzie zaczęli powoli wracać w region kaldery, ale terytoria najbardziej dotknięte emisjami wulkanicznymi pozostały opuszczone przez kilka stuleci.

 

Archeolodzy sugerują, że pojawienie się takiej „martwej strefy” w centrum Europy doprowadziło do tego, że niektóre grupy myśliwych i zbieraczy znacznie zawęziły zasięg ruchu, w wyniku czego utracili wcześniejsze kontakty, tworząc odrębne kultury. Według naukowców erupcja wulkanu Laacher spowodowała pojawienie się kultury Bromme na terytorium współczesnej Danii. Ludzie zaczęli tam używać innych technik łowieckich, innych narzędzi i narzędzi, na przykład włóczni zamiast strzał.

 

Superwulkan Laacher jest nadal aktywny. Powierzchnia jeziora Laacher wciąż emituje gazy wulkaniczne, w większości dwutlenek węgla. Można obserwować pęcherzyki gazu wydobywające się z dna. Naukowcy uważają, że nie można wykluczyć, że w przyszłości znowu dojdzie do erupcji wulkanu Laacher. Gdyby do niej rzeczywiście doszło, byłaby to katastrofa bez precedensu w nowożytnej historii świata.

 

Ocena: 

4
Średnio: 4 (1 vote)
Dodaj komentarz

loading...

Skomentuj