Ciemna materia może pomóc odkrywać dalekie rejony Wszechświata

Profile picture for user Deus
Deus
Kategorie
Wszechświat
światło
soczewka grawitacyjna
grawitacja
galaktyki
ciemna materia
astronomia
naukowcy
http://cdn.zmescience.com/wp-content/uploads/2014/11/Dark_matter_stride_by_tchaikovsky2.jpg
To, że duża masa może zakrzywiać tor lotu fotonów, wiadomo nie od dziś. Zjawisko to obserwowane jest w pobliżu masywnych gwiazd i czarnych dziur. Dzięki temu można zaobserwować obiekty w przestrzeni kosmicznej, które znajdują się za innymi, większymi lub jaśniejszymi. Na podstawie obserwacji i pozyskanych danych można szacunkowo określić ich odległość względem Ziemi. Zjawisko to nazywa się soczewką grawitacyjną.

 

W przypadku bardzo dużych mas, zakrzywienie to może przybrać szczególny przypadek, gdy ten sam obiekt widać w dwóch lub nawet wielu miejscach wokół masy, która zakrzywia jego światło. Zjawisko to zostało przewidziane i opisane już przez Einsteina. Dzisiaj znanych jest wiele takich soczewek grawitacyjnych, w niewielkim stopniu nawet nasza rodzima gwiazda – Słońce, jest taką soczewką.

 

W ostatnim czasie badania prowadzone nad ciemną materią dowodzą, że jej skupiska mogą tworzyć największe soczewki grawitacyjne. Zauważono pewne podobieństwa i zależności w obrazach docierających do ziemskich teleskopów z odległych rejonów Uniwersum. Wynika z nich, że światło tych samych galaktyk biegnie do nas z więcej niż jednego kierunku. I podobnie jak w przypadku dużych i masywnych gwiazd, obraz ten jest zwielokrotniony i nierzadko zniekształcony.

 

Jednak to, co czyni to zjawiskiem wyjątkowym jest to, że może ono być spowodowane grawitacją materii, której nie możemy jak dotąd zaobserwować. Skala tego zjawiska to nie światło pojedynczych czy grup gwiazd, lecz światło całych galaktyk, a nawet ich grup. Dzięki temu odkryciu, będzie można prawdopodobnie zlokalizować większe skupiska ciemnej materii we Wszechświecie oraz zobaczyć to co znajduje się za obiektami, które zasłaniają nam obraz odległego Wszechświata. Zjawisko soczewkowania grawitacyjnego przedstawia poniższy rysunek.

[ibimage==15012==400naszerokosc==Oryginalny==self==null]

 

 

 

Źródło: http://ngm.nationalgeographic.com/2015/01/hidden-cosmos/lens-graphic?ut…

Ocena:

jak to??? (niezweryfikowany) pon., 05/01/2015 - 11:30

ZakSZywia????????

ludzie piszecie o superciekawych rzeczach. Błagam Was jak można przepuścić TAKIEGO byka ortograficznego???????????????????????

0
0

Profile picture for user Deus
Deus pon., 05/01/2015 - 15:27

OK, OK! Przyznaję się, spieprzyłem rysunek.

Ale macie jakieś merytoryczne uwagi do artykułu czy znacie się tylko na ortografii?

 

0
0

tomson (niezweryfikowany) pon., 05/01/2015 - 22:41

Ja mam. Artykuł ciekawy, ale zawiera błąd logiczny. Zresztą nie tylko ten. Skoro ciemnej materii jest wielokrotnie więcej od "naszej" to nie może ona tworzyć skupisk w mniejszości. Jeśli już to odwrotnie, to "nasza" materia tworzy skupiska w tej większej. Przenieś wszystkich Chińczyków do Monaco i spróbuj utworzyć z nich skupiska pośród miejscowej ludności.

0
0

Profile picture for user Deus
Deus wt., 06/01/2015 - 12:30

Nie widzę tu błędu logicznego, bo nie zakładałem, że jest jej więcej niż widzialnej. Zwróciłem uwagę, na zjawisko jakie pojedyncze skupisko ciemnej materii może wywołać. Może i ciemnej materii jest więcej, może. Nie wiemy tak na prawdę, bo wymyka się ona spod metod badawczych jakimi obecnie dysponujemy. Z ogólnego bilansu materii we wszechświecie wynika, że powinno być jej więcej niż tej widzialnej, Wyszystko to tylko naukowe dywagacje. Nie mniej, zaobserwowane zjawiska jak to przezemnie przedstawione, pomogą wykryć jej skupiska. 

0
0

zuwzuz (niezweryfikowany) wt., 06/01/2015 - 11:35

jakiś czas temu zaintresowałem się koncepcją elektrycznego wszechświata - polecam wyrobić sobie własne zdanie na podstawie strony thuderbolts.info na przykład. Według tego założenia ciemna materia jest najczęściej plazmą. Mam pytanie do Was. Czy pole eletromagnetyczne, jakie musi istnieć w plaźmie może doprowadzić do zaobserwowanie zakrzywienia światła opisanego w ww. artykule.

pozdrawiam

0
0

Profile picture for user Deus
Deus wt., 06/01/2015 - 12:57

Zaznajamiam się z tą teorią, jest bardzo ciekawa. Co więcej tłumaczy zjawiska, których nie potrafią wyjaśnić dotychczasowe teorie.

Z tego co wiem, to foton jest obojętny dla pola elektromagnetycznego. W związku z tym tor lotu fotonu nie powinien podlegać ugięciu w takim polu.

Ale tak samo nie powinien podlegać ugięciu w w polu grawitacyjnym, bo nie posiada masy, a jednak ugina się. 

Wynika z tego, że albo jednak posiada jakąś masę, albo zachodzi jeszcze inne zjawisko o którym nie wiemy.

Albo pola te muszą mieć olbrzymie wartości.

W adresie podanej przez ciebie strony jest błąd, powinno być http://www.thunderbolts.info

 

0
0

et (niezweryfikowany) pon., 02/02/2015 - 17:14

Fotonowi żadnej masy przypisać się nie da a nawet można powiedzieć, że pojęcie fotonu jest w fizyce zbędne. Falami elektromagnetycznymi są zmiany magnetyzmu w  niewykrytych jeszcze mikrocząstkach materii określanych jako eter. Fale elektromagnetyczne nie powodują ciśnienia mechanicznego, co potwierdza doświadczenie z radiometrem Crookesa i zaglowcami Ikaros oraz NanoSail.

0
0

et (niezweryfikowany) pon., 02/02/2015 - 15:23

Soczewkowanie jest powodowane przez atmosferę bliższej gwiazdy, a nie przez jej atnosferę. Nie można zaprzeczyć, iż wejście fali elektromagnetycznej /chyba każdej a nie tylko o częsyotliwości światła/ powoduje załamanie toru. Powiększenie załamania następuje przy opuszczabiu atmosfery. Analogicznie, jak załamanie przy wejściu światła do wody pod innym kątem, niż prosty.

0
0

świadomościowypiotr (niezweryfikowany) pt., 31/08/2018 - 10:54

Nie znam się na tym zakrzywianiu ale mi się myśli że jak foton natrafi na coś z informacją załóżmy że jest to elektron to kończy swoją podróż, masa w fotonie zostaje uświadomiona i powstaje masa. Jakby fotony nie miały jakiegoś końca to wszechświat by był nieskończenie jasny

0
0