Fizycy twierdzą, że dane z Europejskiego Wielkiego Zderzacza Hadronów wskazują na dowody na istnienie trzech nigdy wcześniej nie widzianych kombinacji kwarków.

Największa na świecie maszyna do rozbijania cząstek rozpoczyna nową rundę eksperymentów wysokoenergetycznych. Trzy egzotyczne typy cząstek, które obejmują dwie kombinacje czterech kwarków znanych jako tetrakwarki i pięciu kwarków zwanych pentakwarkami, są w pełni zgodne z Modelem Standardowym, teorią mającą dziesiątki lat, która opisuje budowę atomów.

W przeciwieństwie do tego naukowcy mają nadzieję, że obecny start LHC odkryje dowody na istnienie fizyki wykraczające poza Model Standardowy i wyjaśniające naturę tajemniczych zjawisk, takich jak ciemna materia. Takie dowody mogą wskazywać na nowe układy cząstek subatomowych, a nawet dodatkowe wymiary w naszym wszechświecie. LHC został wyłączony na trzy lata, aby zmodernizować swoje systemy, aby obsługiwały bezprecedensowe poziomy energii.

Zamknięcie to zakończyło się w kwietniu i od tego czasu naukowcy i inżynierowie z ośrodka badawczego CERN na granicy francusko-szwajcarskiej przygotowują się do dzisiejszego wznowienia działalności naukowej. W centrum kontroli CERN panował zamęt, gdy LHC rozpoczął trzecią rundę zbierania i analizy danych. Przeprowadzono zderzenia przy niespotykanej dotąd energii 13,6 teraelektronowoltów, co otwiera nową erę badań w CERN.

Naukowcy z LHC spodziewają się zebrać tyle danych podczas trzeciego przebiegu, ile zebrali w ciągu 13 lat podczas poprzednich dwóch przebiegów zderzacza. To z pewnością zwiększy naszą zdolność do odkrywania lub rozumienia podstawowych praw wszechświata.

Badacze byli w stanie wykorzystać analizę starożytnych kryształów górskich – i zamknięte w nich zapisy magnetyzmu – do prześledzenia historii wewnętrznego jądra Ziemi na przestrzeni setek milionów lat.

Jądro Ziemi, gęsta, gorąca bryła żelaza i niklu, składa się z dwóch warstw – stałego wewnętrznego jądra umieszczonego wewnątrz stopionego zewnętrznego jądra. Potem przychodzi skalny płaszcz (najgrubszy ze wszystkich warstw) i skorupa, na której wszyscy żyjemy. Mówimy o 2900 km (około 1800 mil) pod ziemią.

W oparciu o odkrycia naukowców wewnętrzne jądro Ziemi skrystalizowało się w znacznie większą masę około 550 milionów lat temu. Ta krystalizacja dostarczyła wystarczającej ilości ciepła, aby przywrócić pole magnetyczne, które zostało wyczerpane około 15 milionów lat temu, i przygotowała grunt pod poważną eksplozję życia.

Pole magnetyczne Ziemi, które chroni życie przed szkodliwymi wiatrami słonecznymi, jest w rzeczywistości kontrolowane przez wirowanie ciekłego żelaza w zewnętrznym jądrze. Jednak twardy stop żelaza i niklu w samym środku odgrywa również kluczową rolę jako źródło energii, jak pokazują nowe badania.

Wewnętrzne jądro Ziemi jest ogromne, a tuż przed wzrostem jądra wewnętrznego pole magnetyczne było w punkcie załamania, ale gdy tylko jądro zaczęło rosnąć, pole zostało przywrócone. To badanie  podkreśla potrzebę posiadania czegoś w rodzaju rosnącego jądra wewnętrznego, które utrzymuje pole magnetyczne przez całe życie – wiele miliardów lat – planety.

Ogromne odległości i wysoka temperatura sprawiają, że pomiar jądra Ziemi jest prawie niemożliwy, więc naukowcy polegają na kryształach w skale – w tym przypadku na kryształach skalenia w anortozycie. Kryształy te działają jak wysoce precyzyjne rejestratory magnetyzmu.

Porównując skały sprzed 565 milionów lat ze skałami sprzed 532 milionów lat, zespół był w stanie zaobserwować zmianę siły magnetycznej - dramatyczny powrót ziemskiego pola magnetycznego. Zmiany trwały dziesiątki milionów lat, ale jest to stosunkowo szybkie pod względem geologicznych skal czasowych. 

Modele termiczne oparte na wynikach badań sugerują, że struktura jądra wewnętrznego zmieniła się około 450 milionów lat temu, tworząc granicę między najbardziej wewnętrznym i zewnętrznym rdzeniem wewnętrznym. Zmiany w płaszczu również pokrywają się z tymi ramami czasowymi.

Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Nature Communications.

Podczas podwodnej ekspedycji w prowincji Clarion-Clipperton na Oceanie Spokojnym naukowcy z Muzeum Historii Naturalnej Wielkiej Brytanii odkryli 30 gatunków zwierząt potencjalnie nowych dla nauki.

Jak dowiedział się The Guardian, strefę badano za pomocą zdalnie sterowanego pojazdu, który zanurzył się na głębokość prawie pięciu kilometrów. Odkryto ukryte ekosystemy meduz, stonóg, robaków i koralowców. Wbrew hipotezie, że na dnie oceanu przeważają małe gatunki, niektóre ze znalezionych okazów były dość duże. Naukowcom udało się pobrać ich materiał genetyczny.

Główny autor badania, Guadalupe Bribesca-Contreras, podkreślił, że bez próbek i danych DNA, tylko z obrazu dna morskiego, nie można poprawnie zidentyfikować zwierząt i zrozumieć, ile jest różnych gatunków. Wcześniej badacze dysponowali danymi jedynie o mikroskopijnych mieszkańcach głębin wielkości milimetra.

„Nigdy nie mieliśmy wystarczających informacji o większych zwierzętach, które nazywamy megafauną, ponieważ zebrano bardzo niewiele okazów” – powiedział dr Adrian Glover, szef zespołu badań głębinowych Muzeum Historii Naturalnej.

Chiny uruchomiły najpotężniejszy na świecie magnes do badań naukowych. Znajduje się w laboratorium w południowo-wschodnim mieście Hefei, pisze South China Morning Post.

Urządzenie jest niewiele większe od monety, ale może generować stabilne pole magnetyczne 45,22 Tesli – ponad milion razy silniejsze niż ziemskie.Samo urządzenie, które generuje fenomenalne siły, porównywane jest do monety o średnicy 33 mm. Jednocześnie pracownicy Laboratorium Wysokiego Pola Magnetycznego Chińskiej Akademii Nauk (CHMFL) twierdzą, że potrafi wytworzyć stabilne pole magnetyczne o sile dochodzącej do 45,22 Tesli. 

Dla porównania: zwykły magnes pamiątkowy na twojej lodówce wytwarza pole o indukcji 5 militesli (czyli 0,005 Tesli), a ziemskie pole magnetyczne, w zależności od szerokości geograficznej i innych warunków, ma indukcję 0,00003 - 0,00005 Tesli. 

„Obiekt Hefei wytwarza najsilniejsze zrównoważone pole magnetyczne, które może wspierać badania naukowe na całym świecie” – czytamy w oświadczeniu laboratorium.

Wcześniej podobna instalacja została uruchomiona w 1999 roku w amerykańskim National High Magnetic Field Laboratory i była uważana za najpotężniejsze urządzenie magnetyczne. Położony w amerykańskim stanie Floryda magnes jest zdolna do generowania pola magnetycznego o sile 45 tesli.