Agencja ds. Nauk o Morzach i Ziemi (JAMSTEC) zapowiada chęć dowiercenia się do płaszcza Ziemi. Za kilka miesięcy odbędą się wstępne badania niedaleko Hawajów, gdzie naukowcy chcieliby przewiercić się przez skorupę oceaniczną.

Znajdujący się w Rosji Supergłęboki Odwiert Kolski to najgłębszy odwiert świata. Jego głębokość wynosi 12 262 metry, lecz naukowcom nie udało się dotrzeć do płaszcza Ziemi, ponieważ skorupa kontynentalna jest zdecydowanie grubsza od skorupy oceanicznej i wynosi średnio 30-40 kilometrów.

Dlatego międzynarodowy zespół badawczy, prowadzony przez japońską Agencję ds. Nauk o Morzach i Ziemi (JAMSTEC), ma zamiar dokonać odwiertu niedaleko Hawajów. Tam skorupa oceaniczna posiada grubość około 6 kilometrów, więc na pierwszy rzut oka wydaje się, że dotarcie do płaszcza Ziemi w tym miejscu będzie łatwiejsze.

W połowie września bieżącego roku rozpoczną się wstępne badania, które potrwają około dwa tygodnie i odbędą się na północny wschód od wysp hawajskich. Z pomocą fal dźwiękowych, naukowcy chcą ustalić dokładną grubość i temperaturę skorupy oceanicznej. Geolodzy mogą ewentualnie wykonać odwiert u wybrzeży Meksyku lub Kostaryki. Odwiert zostanie wykonany na pokładzie statku badawczego Chikyu.

W chwili obecnej, największym problemem dla tego przedsięwzięcia są wysokie koszta. Naukowcy oszacowali, że będą potrzebowali łącznie prawie 550 milionów dolarów, tj. niemal 2,2 miliarda złotych. Próba pierwszego w historii dowiercenia się do płaszcza Ziemi może rozpocząć się po 2020 roku - niektórzy mówią, że może to nastąpić dopiero w 2030 roku lub nawet później.

Uczeni z Instytutu Snu i Świadomości (WISC) na Uniwersytecie w Wisconsin-Madison dokonali przełomu. Z pomocą elektroencefalografu (EEG) udało się zidentyfikować regiony mózgu zaangażowane w marzenia senne oraz przewidzieć czy dana osoba śni. Dzięki przeprowadzonym eksperymentom naukowcy są na dobrej drodze do przewidywania treści snu.

Wyniki najnowszych badań przeprowadzonych przez neurobiologów dają nam wgląd w to co dzieje się w ludzkim mózgu podczas snu. Przeprowadzono w sumie 3 eksperymenty - łącznie 46 ochotników zostało zaproszonych do laboratorium w WISC. Aktywność mózgu uczestników badań była monitorowana przy pomocy elektroencefalografu (EEG), składającego się z 256 elektrod. Naukowcy wybudzali ich i dopytywali czy mieli jakieś sny. Dokonano łącznie ponad tysiąc wybudzeń.

Pierwszy eksperyment wykazał, że osoby badane miały marzenia senne nawet gdy ich sny nie weszły w fazę REM. Pojawianie się snów, jak ustalono, było uzależnione od podwyższonej aktywności elektrycznej o wysokiej częstotliwości w tylnej części kory mózgowej. Zatem marzenia senne, lub ich brak, mogą pojawiać się zarówno w fazie REM (Rapid Eye Movement) jak i NREM (Non-Rapid Eye Movement).

Podczas drugiego doświadczenia, ochotnicy mieli za zadanie opisać swoje sny. Chodziło konkretnie o to czy widzieli twarze, słyszeli głosy, przemieszczali się itp. W ten sposób naukowcy, w zależności od kategorii snu, odnotowali wzrost aktywności w konkretnych regionach mózgu. Przykładowo gdy ochotnicy widzieli twarze, nastąpiło pobudzenie regionu w mózgu, który odpowiada za rozpoznawanie twarzy. Z kolei gdy we śnie pojawiały się jakieś głosy, uczeni zaobserwowali wzrost aktywności w regionie odpowiedzialnym za przetwarzanie i rozumienie ludzkiej mowy.

W trakcie trzeciego i ostatniego etapu badania, neurobiolodzy korzystając ze zdobytej wiedzy i na podstawie odczytu EEG próbowali przewidzieć czy ochotnicy mieli w ogóle jakieś sny. Wyniki są imponujące - z dokładnością aż 87% udało się rozróżnić czy dana osoba śniła, czy nie śniła.

Naukowcy odkryli, że podczas snu konkretne regiony w ludzkim mózgu uaktywniają się podobnie jak w ciągu dnia. Wyniki badań mają ogromny wpływ na nasze postrzeganie na sam mózg oraz jego funkcjonowanie podczas snu. Jest to bardzo ważny krok w kierunku zrozumienia czym właściwie są sny i skąd bierze się świadomość.

Poker nie należy do łatwych gier - zwłaszcza, gdy naszym przeciwnikiem będzie sztuczna inteligencja. Inteligentne oprogramowanie pokonało niedawno czterech pokerzystów światowej klasy a podczas ostatnich rozgrywek wygrało aż 290 tysięcy dolarów.

W styczniu, program o nazwie Libratus grał z czterema doświadczonymi pokerzystami przez 20 dni i osiągnął wielkie zwycięstwo. Sztuczna inteligencja została opracowana przez Tuomasa Sandholma i Noama Browna z Uniwersytetu Carnegie Mellon. Specjaliści opracowali teraz nową, ulepszoną wersję programu o nazwie Lengpudashi.

Tym razem, SI zmierzyła się z 6-osobową grupą, której przewodził pokerzysta Yue Du. W swoim składzie miał inżynierów, informatyków i inwestorów - doradców, którzy korzystając ze swojej wiedzy starali się wspólnie pokonać sztuczną inteligencję. Wszelkie starania poszły jednak na marne - już po 5 dniach, oprogramowanie pokonało ludzkich przeciwników wygrywając 290 tysięcy dolarów. Pieniądze mają wpłynąć na konto firmy Strategic Machine, która została założona przez Sandholma i Browna.

Jak widać, sztuczna inteligencja dokonuje postępów. Poker nie jest zwyczajną grą karcianą. Gracze muszą stosować różne strategie i często oszukiwać swoich przeciwników. Program Lengpudashi potrafił wyciągać wnioski z rozgrywek i oszukiwać ludzkich graczy, dzięki czemu wygrywał nawet gry nie posiadał dobrych kart.

Naukowcy z japońskiej firmy Kaneka ustanowili nowy rekord wydajności krzemowych paneli słonecznych. Sprawność nowego krystalicznego ogniwa fotowoltaicznego w technologii heterojunction wynosi 26,6% i szacuje się, że teoretyczna wydajność tych urządzeń może być jeszcze wyższa.

Rekord japońskiej firmy został potwierdzony przez amerykański instytut National Renewable Energy Laboratory (NREL). W chwili obecnej wynosi on 26,6%. Poprzedni rekord wynosił 26,33% i również został ustanowiony przez Kaneka. Wyższą sprawność odnotowuje się tylko wśród drogich ogniw fotowoltaicznych.

Japońscy eksperci stosują połączenie warstwy krystalicznej z warstwą krzemu amorficznego. Jak sami twierdzą, ich panele słoneczne można jeszcze ulepszyć aby uzyskać wydajność na poziomie nawet 29%. Cały czas mówimy o ogniwach krzemowych do użytku domowego.

Kaneka chce teraz wykorzystać to co osiągnęła w laboratorium do rozpoczęcia masowej produkcji nowych, sprawniejszych paneli słonecznych. Korporacja współpracuje również z organizacją rządową NEDO aby ograniczyć koszty produkcji energii z ogniw fotowoltaicznych.