Specjaliści z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (UCLA) wykazali, że pobierany z atmosfery dwutlenek węgla przy zastosowaniu drukarek 3D można przekształcić w nowy materiał budowlany, przypominający beton. Obecnie trwają prace nad szerokim zastosowaniem ich pomysłu w pozyskiwaniu materiału, co pozwoli jednocześnie ograniczyć globalne ocieplenie.

Jak wskazują twórcy tego projektu, produkcja betonu wpływa na zmiany klimatu emitując gazy cieplarniane. Jeszcze większym źródłem emisji CO2 są spaliny, pochodzące z kominów elektrowni rozsianych po całym świecie. Z kolei walka z globalnym ociepleniem polega między innymi na tym aby przechwycić z atmosfery dwutlenek węgla i składować go np. pod ziemią. Uczeni z UCLA powiadomili o interesujących planach, które pozwolą spożytkować CO2.

Autorzy badań, J.R. DeShazo i Gaurav Sant, zdołali już przekształcić nieco dwutlenku węgla w nowy materiał, który otrzymał nazwę "CO2NCRETE". Twórcy są przekonani, że będą w stanie rozwinąć swój projekt mimo przeszkód jakie mogą stanąć na ich drodze.

"Mamy dowód na to, że jesteśmy w stanie to zrobić. Jednak musimy rozpocząć proces zwiększania objętości materiału, a następnie zastanowić się jak przetestować to komercyjnie. Udowodnić funkcjonalność tych technologii to jedna rzecz. Kolejna sprawa to wynieść je poza laboratorium i zobaczyć jak będą działać w warunkach rzeczywistych" - powiedział J.R. DeShazo.

Gaurav Sant wyjaśnił, że proces ten polega na połączeniu wapna z CO2 przy wykorzystaniu druku 3D. Ogromnym wyzwaniem nie jest produkcja materiału przypominającego cement, lecz stworzenie zintegrowanej technologii, która przekształci dwutlenek węgla w gotowy produkt. Trzeba przyznać, że choć pomysł jest bardzo trudny do zrealizowania, jest jednocześnie niezwykle interesujący, wręcz przełomowy.

Źródło: http://newsroom.ucla.edu/releases/ucla-researchers-turn-carbon-dioxide-into-sustainable-concrete

Naukowcy zaprezentowali małe, lecz niezwykle potężne roboty, które są w stanie przetaczać obiekty o masie nawet 2 tysiące razy większej od nich samych. Inspiracja z natury okazała się kluczem do sukcesu.

Badaniem zajęli się specjaliści z Uniwersytetu Stanforda z Laboratorium Biomimetyki i Zręcznych Manipulacji. Ich niewielkie roboty, które nazwano μTug, potrafią współpracować ze sobą niczym mrówki. Choć ich łączna masa wynosi jedynie 100 gramów, podczas demonstracji potrafiły przetoczyć samochód osobowy o masie 1770 kilogramów.

Jest to niezwykłe osiągnięcie, które z całą pewnością będzie miało ogrom zastosowań. David Christensen, jeden z autorów pracy przedstawił bardzo interesujące porównanie, które pozwala nam uzmysłowić sobie jak potężne są te mikroroboty - to tak jakby sześciu ludzi próbowało przetoczyć obiekt o masie Wieży Eiffla i trzech Statuł Wolności, tj. prawie 11 tysięcy ton.

Wydaje się to wręcz nieprawdopodobne. Technologia tego typu okaże się przydatna właśnie podczas przetaczania bardzo ciężkich obiektów. Być może w przyszłości powstanie większa wersja takich robotów, które przy łącznej masie 1 kilograma przetoczyłyby obiekty ważące nawet 20 tysięcy kilogramów.

Źródło: http://www.nytimes.com/2016/03/14/technology/modeled-after-ants-teams-of-tiny-robots-can-move-2-ton-car.html?_r=1

Korporacja Boeing, znana z produkcji wielkich samolotów, przedstawiła swoją najnowszą bezzałogową łodź podwodną Echo Voyager. Jest to kolejny krok w kierunku pełnej autonomizacji podwodnych maszyn wojskowych.

Bezzałogowy pojazd podwodny (UUV) o długości ponad 15 metrów może pracować samodzielnie miesiącami dzięki hybrydowemu systemowi zasilania wielokrotnego ładowania. Aparat będzie gromadził dane o charakterze naukowym lub wojskowym. Najpierw jednak mają odbyć się testy, które zaplanowano na okres letni.

^{Źródło: Boeing}

Echo Voyager jest maszyną autonomiczną, można ją uruchomić i odzyskać bez udziału statków pomocniczych, które zazwyczaj pomagają pojazdom typu UUV. Pozwala to dodatkowo ograniczyć koszty. Bezzałogowiec może automatycznie wynurzać się i przygotowywać do użytku składaną antenę aby przekazywać informacje użytkownikom.

"Echo Voyager może gromadzić dane na morzu, wynurzać się na powierzchnię i dostarczać informacje do użytkowników w środowisku w czasie niemal rzeczywistym. Obecne pojazdy UUV wymagają statku i załogi do codziennej działalności. Echo Voyager eliminuje tę potrzebę i związane z nią koszty" - powiedział Lance Towers, dyrektor Sea & Land, Boeing Phantom Works.

Najnowszy bezzałogowy okręt dołączy do pozostałych tego typu konstrukcji - Echo Seeker oraz Echo Ranger, których długość wynosi odpowiednio (w przybliżeniu) 10 i 5 metrów.

Źródło: http://boeing.mediaroom.com/index.php?s=20295&item=129658#assets_117:19946

Podczas gdy świat rzekomo nie potrafi ustalić dlaczego pszczoły wymierają w tak zastraszającym tempie, wiele badań naukowych wskazuje właśnie na pestycydy jako sprawcę całego zamieszania. Największe korporacje robią co mogą aby nie wypaść z biznesu i nie uznają oskarżeń, według których produkowane przez nich związki chemiczne mają jakikolwiek związek z wymieraniem tych owadów.

Najnowsze badania zostały przeprowadzone przez uczonych z Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Polsce, którym przewodził Tomasz Kiljanek. Zastosowali oni specjalną metodę o nazwie QuEChERS, która jest obecnie używana do wykrywania pestycydów w żywności. Dzięki tej analizie, zespół mógł zbadać czy pszczoły są zanieczyszczone ponad dwustoma rodzajami chemikaliów.

Przebadano łącznie ponad 70 europejskich pszczół miodnych u których stwierdzono zatrucie. Zastosowanie powyższej techniki pozwoliło ustalić, że owady te były zatrute aż 57 różnymi pestycydami - około 98% z nich jest dopuszczonych do stosowania przez Unię Europejską.

Niektóre badania potwierdzały już związek między stosowaniem pestycydów a śmiercią pszczół. Unia Europejska zadecydowała o wprowadzeniu zakazu stosowania neonikotynoidów. Niestety pszczoły miodne wciąż wymierają i to nie tylko w Europie, ale także w Stanach Zjednoczonych. Wprowadzenie zakazu stosowania co najmniej większości pestycydów wydaje się koniecznością jeśli chcemy uchronić te pożyteczne owady przed całkowitym wyginięciem. Wyniki badań zostały opublikowane na łamach czasopisma Journal of Chromatography A.

Źródło: http://phys.org/news/2016-03-pesticides-poisoned-honeybees.html